Þið verðið að fyrirgefa
hvað er langt síðan ég bloggaði síðast en ég hef allavega þá afsökun að við
erum búin að vera netlaus í 10 daga.
Síðustu dagar hafa farið mest í það að hitta hina skiptinemana og krakka úr
bekknum. Skólinn byrjar aftur á föstudaginn og ég er orðin spennt að byrja.
Sjötti bekkur er alltaf með sértaka skólabúninga sem bekkurinn hannar sjálfur
og bekkurinn minn er búinn að panta peysur og boli.
Við vorum nokkrar
skiptinema stelpur niðri í bæ um daginn og allt í einu sé ég alveg rosalega blá
augu og hugsaði með mér hvað það væri skrítið. Svo áttaði ég mig á því að þetta
var norsk stelpa sem ég hafði hitt í undirbúningsbúðunum með AFS fyrir næstum
sex mánuðum. Hún var þarna með norsku foreldrum sínum sem voru að heimsækja
hana. Ég æddi auðvitað í að heilsa þeim með kossi á kinnina og þeim fannst það
greinilega skrítið. Þarna sá ég nákvæmlega hvernig ég var fyrstu vikurnar áður
en ég vandist þessu :)
Ég get ekki sagt að hafi
verið leiðinlegt að vera í Suður-Ameríku þegar það eru haldin carnaval :D Fyrst
fór fjölskyldan á lítið carnaval fyrir hverfið okkar og síðan var haldið annað
stærra carnaval fyrir allan bæinn. Það voru fjórir dagar af tónlist, dansi og
skreyttum vögnum. Ég fór með nokkrum bekkjarsystkinum mínum eitt kvöldið og það
var mjög gaman. Það voru allir með sprey sem eins og gervisnjór að spreyja á hvert
annað. Fötin urðu alveg blaut í gegn af þessu spreyi og hárið á mér var eins og
eftir ballettsýningu!
|
Dansarar á öllum aldri :) |
Annar hundurinn hafði
verið að þefa voða mikið í kringum annan bílinn á heimilinu og síðan var það
uppgötvað að það búa rottur í bílnum! Þegar húddið var opnað kom í ljós þær
voru búnar að stela og safna saman hundamat hjá vélinni. Ég efast ekki um að
þær hafi það mjög huggulegt þar.
|
Hundamaturinn |
Eitt skiptið sem ég fór
út með öðrum skiptinema stelpum kom 27 ára náungi sem vildi endilega fá mynd af
sér með okkur (að vera ljóshærð vekur athygli, hvað þá þegar við erum þrjár
saman). Ég reyndi að hlæja ekki of mikið þegar hann byrjaði að syngja lag með
Rammstein (af því að ein stelpan er frá Þýskalandi) fyrir okkur og svo kunni
hann bara fyrstu setninguna. Ég gat ekki hamið mig lengur þegar hann bað okkur
um að fá nöfnin okkar til þess að hann gæti addað okkur á Facebook og besta
afsökunin sem Amalie gat komið með var að hún væri nýbúin að skipta um nafn á
Facebook og hún myndi nafið ekki. Ég er ekki viss um að hann hafi trúað því...
|
Austurríki, Ísland, Þýskaland, Danmörk |
Í síðustu viku kom rosa
stormur og það var svo kalt dagana eftir að ég notaði lopapeysuna mína. Ég
hefði ekki getað ímyndað mér að vera svona kalt í meira en 20 stiga hita! Fyrir
nokkrum dögum var ég að gera grín að því að það var byrjað að selja hlý föt í
búðunum og það voru ennþá meira en 30 gráður. Það var svakalega mikil rigning,
rok, þrumur og eldingar og það kom meira að segja haglél (í svona 30 gráðu hita
samt!). Það var lítil brú yfir á rétt hjá húsinu mínu og hún flaut bara í burtu
út af því að áin stækkaði svo mikið í allri rigningunni! Það er líka búið að
vera mikið um rafmagnsleysi út af veðrinu og einn daginn var rafmagnslaust í
heilan sólarhring.
|
Það sem var einu sinni brúin |
Ég var svo heppin að
fjölskyldan mín fór með mig á danssýningu sem var haldin í almenningsgarði
hérna í Córdoba. Það var frægur argentínskur ballett dansari sem var aðalstjarna
sýningarinnar. Sýningin var blanda af klassískum ballett og tangó sem kom mjög
vel út og sýningin var ótrúlega flott!
Ég, Amalie og Anna vorum
heim hjá Amalie og ætluðum að fara út. Hún býr á sjöundu hæð og ég spurði hvort
hún notaði aldrei stigann og síðan fórum við í lyftuna. Lyftan bilaði og
stoppaði á milli hæða! Ég panikkað (vægast sagt...) og opnaði innri hurðina
(það eru tvær, sú innri er harmonikku hurð – sést á myndinni) og við sáum hálfa
ytri hurðina. Ég var alveg ákveðin í því að skríða út til að komast út úr
lyftunni en stelpurnar náðu að stoppa mig. Lyftan var svo lítil að við komumst
rétt þrjár fyrir og við höfðum farið út kvöldið áður og sváfum í þrjá tíma um
morguninn og ég vil halda því fram að það hafi átt þátt í viðbrögðunum hjá mér.
Amalie byrjaði á því að reyna að koma okkur út og við skulum bara segja að ég
hafi ekki alveg verið í ástandi til að hjálpa og Anna var að reyna að róa mig.
Amalie byrjaði á því að ýta á alla takkana í lyftunni en það kom í ljós að
bjöllu takkinn var bara hafður með til skrauts. Þá fór hún að öskra: „HELP
US!!“ og þá sagði Anna að það myndi
enginn skilja það og að við yrðum að kalla á spænsku. Þær byrjuðu síðan að tala
um að það hefði verið sniðugt að kunna að segja hjálp og mér fannst þær voða
rólegar yfir þessu öllu saman. Lyftan fór sem betur fer aftur af stað og ég var
mjög fegin þegar ég komst út! Ég tók stigann þegar við komum til baka...
|
Skársta myndin sem ég náði af lyftunni |